محافظت در برابر صدمات ورزشی
اگر درد شما به تدریج و در حین فعالیت افزایش یابد و باعث لنگیدن یا عدم توانایی در انجام برخی حرکات شود، به سرعت باید به یک دکتر مراجعه کنید.
شما باید مراقب چه نوع دردهایی باشید؟ هر نوع صدمه ای که منجر به تورم، کرختی، درد شدید، التهاب، گرفتگی عضلات یا عدم انعطاف شود باید جدی گرفته شود.
شما باید تفاوت بین دردهای مقطعی و مزمن را بدانید. برای مثال، برای درد شانه نیازی به مراجعه به پزشک نیست ولی اگر میزان درد به وضعیت وخیم نزدیک شود و یا اگر برای یک هفته یا بیشتر باقی بماند، باید از پزشک معالج خود وقت ملاقات بگیرید.
مهم ترین کاری که لازم است در زمان مصدومیت یا احتمال مصدومیت انجام دهید، توقف ورزش یا فعالیت منجر به آن مصدومیت و مراجعه به پزشک است. برای صدمات شدید و پیچیده بهتر است به پزشک متخصص در مصدومیت های ورزشی مراجعه شود. پزشک با استفاده از آزمایشات پزشکی و ابزار تشخیص مثل «اشعه ایکس» و
«ام آرآی»، میزان مصدومیت را مشخص می کند. «ام آرآی» به پزشک اجازه می دهد تا نسبت به روش هایی همچون «سی تی اسکن» و «اشعه ایکس»، بافت های نرم اندام را نیز دقیق تر بررسی کند.
زمانی که پزشک از وسعت مصدومیت آگاه شد، روش های درمانی همچون استراحت و سرد کردن را جهت کاهش تورم و درد آغاز می کند و داروهای مسکن و ضد التهاب مثل ایبوبروفن را تجویز می کند. استفاده از آتل، گچ و جراحی نیز ممکن است بسته به نوع مصدومیت به عنوان راه حل برگزیده شوند.
پس از این، احتمال اتفاق افتادن سه چیز وجود دارد. ممکن است پزشک شما پیشنهاد کند که تا زمان التیام از بازی یا ورزش پرهیز کنید و یا هنگام بازی از وسایل محافظ مثل زانوبند یا مچ بند استفاده کنید و یا اینکه تن به روش های توان بخشی (فیزیوتراپی) دهید. اگر در معرض خطر مصدومیت دیگری قرار داشته باشید و یا در هنگام درمان احتمال حاد شدن مصدومیت وجود داشته باشد، پزشکان طب ورزشی به شما اجازه ورزش یا بازی نخواهند داد.
