وضعیت رودریگو ساختگی نبود: در ابتدای تابستان، پس از جام باشگاههای جهان، زمانی بود که به نظر میرسید همه چیز برای او آماده است تا بخت خود را در جای دیگری جستجو کند. او در فینال کوپا دل ری مقابل بارسلونا از ترکیب اصلی کنار گذاشته شد و پس از آن در هیچ بازی لالیگایی، از جمله ال کلاسیکویی که قهرمانی بارسا را تعیین کرد، بازی نکرد. ورود ژابی آلونسو نویدبخش تقویت او بود، اما او در جام جهانی نیز به ثبات نرسید: او در بازی اول مقابل الهلال در ترکیب اصلی قرار گرفت و یک پاس گل داد، اما در مجموع حتی صد دقیقه هم بازی نکرد.